koreli politikacılar (Lee Syng-man / 이승만 )

Syngman Rhee, diğer adıyla Yi Seungman ( 26 Mart 1875 - 19 Temmuz 1965 ) Güney Kore'nin ilk başkanıydı. 1948 Ağustos'undan 1960 Nisan'ına kadar Kore yarımadası'ndaki Soğuk Savaş gerginliğinin yaşandığı dönemde başkanlık yaptı. Rhee anti-komünist ve otoriter vasfıyla Güney Kore'yi Kore Savaşı'na götürdü. Tartışmalı bir seçimin ardından halkın protestosu başkanlığını sona erdirdi. Hawaii'de sürgünde vefat etti.

ÇOCUKLUĞU
Syngman Rhee, Hwanghae Eyaleti'nin Yi Gyeong-seon şehrinde asilzade Yangban soyunun bir üyesi olarak doğdu. Rhee, Joseon'un Taejon Kralı'nın en büyük oğlu olan Prens Yangnyeong'un soyundan geliyordu. Pai Chai Hak Dang'a devam ederken Kore'nin Japon hegamonyasına karşı mücadelesinde aktif olmaya başladı. 1887'de Japon monarşisine karşı yaptığı gösteri nedeniyle tutuklandı, 1904'de serbest bırakıldıktan sonra Birleşik Devletler'e gitti. George Washington ve Princeton Üniversiteleri'nden mezun olarak birkaç dereceye sahip oldu. Batılılaşarak ailesinin önceki adını ve kendi adını batılı tarzda yazmaya başladı.
1910'da Japonya istilaya başlamıştı ki Kore'ye döndü. Politik çığırtkanlığı ordu tarafından hoş karşılanmayınca 1912'de Çin'e gitti. 1919'da bütün bağımsızlık yandaşı gruplarla bir araya gelerek Şangay'da "Geçici Hükümet"i oluşturdu. Başkan olarak seçildi ve görevini 1925'e kadar sürdürdü. "Geçici Meclis"teki otoritesini kötüye kullanma suçuyla itham edildi.

BAŞKANLIĞI
Kore, Japonya'dan bağımsızlığını kazandıktan sonra Rhee, diğer bağımsızlık yanlısı liderlerden önce Seul'e döndü. 1945'te Kore Hükümeti'nin başı olarak seçildi. Rhee, sol kanadın seçimi boy etmesinden sonra parlamentonun oy çokluğuyla 10 Mayıs 1948'de yapılan seçimle Güney Kore'nin İlk Meclisi'ni kurma yetkisi verildi. Ve Rhee, Geçici Hükümet'in son başkanı olan Kim Koo'ya karşı 13'e 182 gibi büyük bir farkla 20 Temmuz 1948'de Güney Kore Başkanı oldu. 15 Ağustos 1948'de resmi olarak Birleşik Devletler ordusunun gücünü devraldı ve Geçici Hükümet'ten beri Kore halkının egemenliğini yasallaştırdı.

Başkan olarak Rhee, 1950'de patlak veren Kore Savaşı'ndan önce diktatör bir tutum sergiledi. İç güvenlik birimlerinin ( sağ kolu olan Kim Chang-ryon'un başkanlığında ) Komünistlerin zanlı olarak tutulmasını ve Kuzey Koreli ajanlara işkence edilmesine izin verdi. Hükümeti aynı zamanda birkaç katliamı yöneterek, Jeju Adası'ndaki solcu grupların başkaldırılarına karşılık vermiş oldu.

Seul'deki vatandaşların cesaretlendirmesiyle Rhee, ününe daha fazla zarar verdi. Ülkenin başkenti, savaşın baş göstermesiyle tek sığınak olarak kaldı. Han Nehri üzerindeki köprü aracılığıyla komünist rejimden kaçan binlerce vatandaşı önlemeye karar vermişti. Birleşmiş Milletler ve Güney Kore kuvvetleri mücadele edip Kuzey Korelileri kuzeye, Yalu Nehri'ne doğru geri püskürtmeye başladı ki; Rhee, Kuzey Kore ile yapılacak ateşkes anlaşmasını reddederek barış zeminini zedelemiş ve Kore'nin bölünmesi kesinleşince halkın gözünden düşmüştü. Birleşmiş Milletler'in yardımıyla birleşik bir Kore'nin lideri olma umudunu taşıyarak hükümetten tamamen yoksun bir kuzeyin bağlanmasını isteyerek bütün barış planlarını veto etmiştir. Ayrıca güçlü yöntemlerle gönülsüz olan Birleşmiş Milletler aracılığıyla Çin'e karşı yaptırımlar uygulanmasını istemiştir.

Kore Savaşı'nın ardından, yönetiminden geriye kalan sürede Kore İmparatorluğu'nun Sunjeong İmparatoriçesi'ni, Jeongneung'da Suin Hapishane'sinde sınırlı ve uygun olmayan nitelikler taşıyan bir kulübede hapsetmiştir.

İSTİFASI VE KAÇIŞI
1960'ta Rhee, dördüncü dönem başkanlığını oyların %90'ını alarak garantilemiştir. Bu seçim zaferinin ardından ana muhalefet lideri adayı Cho Byeong-ok 15 Mart seçimlerinden kısa bir süre önce vefat etti.

Bununla birlikte Rhee, Lee Gibung'un bağımsız bir başkan yardımcısı olmasını kararlaştırarak oylamayla seçtirdi. Ancak Lee, Kore Savaşı boyunca Birleşik Devletler Eski Büyükelçisi Chang Myon'a karşı anormal çoğunlukla bir üstünlük sağlaması çıkarlara göre düzenlenmiş bir seçim olduğu sonucunu doğurdu. Bu durum Kore halkının gruplaşarak bölünmesine dönüşen bir öfkeye sebep oldu. Masan'da düzenlenen bir mitingde polis göstericilere ateş etti. Öğrenciler tarafından yapılan 19 Nisan İhtilali sonucu Rhee 26 Nisan'da istifa etti.

Aynı gün Lee Gibung'un ailesi başkan yardımcısının ikinci oğlu, önce ailesini katledip sonra intihar etmeye kalkıştı.

28 Nisan'da CIA'in düzenlediği operasyonla Rhee Cheong Wa Dae'den apar topar Güney Kore'den kaçırıldı.

Ekonomi Bakanı Kim Yong-kap, Rhee'nin hükümet fonundan 20 milyon US $'dan fazla parayı zimmetine geçirdiğini ortaya çıkardı.

Önceki başkan, Avusturya uyruklu eşi Franziska Donner ve eşinin oğlunu kabul ederek Honolulu-Hawaii'de sürgünde yaşamaya devam etti.

19 Temmuz 1965'te Rhee vurularak öldürüldü. Naaşı Seul'e getirilerek Ulusal Mezarlığa 27 Temmuz'da defnedildi.





English
Syngman Rhee
Syngman Rhee or Yi Seungman ( March 26, 1875 – July 19, 1965 ) was the first president of South Korea. His presidency, from August 1948 to April 1960, remains controversial, affected by Cold War tensions on the Korean peninsula and elsewhere. Rhee was regarded as an anti-Communist and a strongman, and led South Korea through the Korean War. His presidency ended in resignation following popular protests against a disputed election. He died in exile in Hawaii.

EARLY LIFE
Syngman Rhee was born in Hwanghae Province to Yi Gyeong-seon, a member of an aristocratic Yangban family. Rhee was descended from Prince Yangnyeong ( name; Yi Je ), the eldest son of King Taejong of Joseon. He attended Pai Chai Hak Dang but he soon became active in Korea's struggle against Japanese hegemony. He was arrested in 1897 for demonstrating against the Japanese monarchy, being subsequently released in 1904 and going to the United States. He obtained several degrees ( including an A.B. from George Washington University and a Ph.D. from Princeton University ) and became so Westernized that he began writing his name in the Western manner, with the personal name preceding the family name.

In 1910, he returned to Korea, which had by this time been annexed by Japan. His political activism attracted unwelcome attention from the occupying army. In 1919, all of the major pro-independence factions formed the Provisional Government in Shanghai. Rhee was elected the president, a post he held for six years, until 1925 when he was impeached by the Provisional Assembly for the misuse of his authority.

PRESIDENCY
After Japanese rule ended in Korea, Rhee returned to Seoul before the other independence leaders, since he was the only one well known to the Allies. In 1945, he was chosen as head of the Korean government. With the tacit consent of the occupation authorities, Rhee conducted a campaign to "remove Communism" that was actually a veiled drive to remove all potential opposition.

Rhee won a seat at the First Assembly of South Korea on 10 May 1948 by a parliamentary vote after left-wing parties boycotted the election. After being elected as the Speaker of the Constituent Assembly on May 31, Rhee was elected the first president of South Korea defeating Kim Koo, the last president of the Provisional Government by a count of 182-13 on 20 July 1948. It should be noted that Kim Koo was not aware of his nomination for presidency; the nomination was likely an attempt to discredit him as a nationalist. On 15 August 1948, he formally took over power from the US military and de jure sovereignty of Korean people from the Provisional Government.

As president, Rhee assumed dictatorial powers even before the Korean War broke out in 1950. He allowed the internal security force (headed by his right-hand man, Kim Chang-ryong) to detain and torture suspected Communists and North Korean agents. His government also oversaw several massacres, the most notable one being on the island of Jeju island in response to an uprising by leftist factions.

Rhee further damaged his reputation by encouraging the citizens of Seoul, the nation's capital, to remain in the city while he himself was already on his way to refuge as war broke out. His decision to cut the bridges on the Han River prevented thousands of citizens from escaping Communist rule. When UN and South Korean forces fought back and drove the North Koreans north towards the Yalu River (only to retreat to a line around the current DMZ because of Chinese counterattack), Rhee became unpopular with his allies for refusing to agree to a number of ceasefire proposals that would have left Korea divided. Hoping to become the leader of a united Korea, with U.N. assistance, he tried to veto any peace plan that failed to eliminate the northern government completely. He also argued for stronger methods to be used against China and often expressed annoyance at the reluctance of the U.S. to bomb it.

Following the Korean War and for the remainder of his rule, he kept imprisoned the Dowager Queen Yun Empress Sunjeong of the Korean Empire in Suin Hall, a narrow and unsuitable cottage in Jeongneung, Seoul for fear of the respect the people held for her, and he attempted to claim he was related to the royal Yi family.

RESIGNATION AND ESCAPE
In 1960, Rhee assured his fourth term in office as President with a resounding 90% of the vote. The landslide victory came after the main opposition candidate, Cho Byeong-ok, died shortly before the March 15 elections.

Nevertheless Rhee was determined to see his protégé Lee Gibung elected as the independent Vice President - a separate office under Korean law at that time. But when Lee, who was running against Chang Myon, former ambassador to the United States during the Korean War, won the vote with an abnormally wide margin the opposition claimed the election was rigged. This triggered anger among segments of the Korean populace. When police shot demonstrators in Masan, the student-led April 19 Movement forced Rhee to resign on April 26.

On April 28, a DC-4 belonging to the United States Central Intelligence Agency - operated by Civil Air Transport - whisked Rhee out of South Korea as protestors converged on the Blue House.

It was later revealed by Kim Yong Kap, Deputy Minister of Finance, that Rhee had embezzled more than $20 million in government funds.

The former president, his Austrian-born wife, Franziska Donner, and adopted son then lived in exile in Honolulu, Hawaii.

On July 19, 1965, Rhee died of a stroke. His body was returned to Seoul and buried in the National Cemetery on July 27 that same year.